“Δεύρο, μάρτυς Xριστού, προς ημάς,
σου δεομένους συμπαθούς επισκέψεως
και ρύσαι κεκακωμένους τυραννικαίς απειλαίς
και δεινή μανία της αιρέσεως·
υφ’ ης ως αιχμάλωτοι και γυμνοί διωκόμεθα,
τόπον εκ τόπου διαρκώς διαμείβοντες
και πλανώμενοι εν σπηλαίοις και όρεσιν.
Oίκτιρον ουν, πανεύφημε, και δος ημίν άνεσιν·
παύσον την ζάλην και σβέσον την καθ’ ημών αγανάκτησιν,
Θεόν ικετεύων, τον παρέχοντα τω κόσμω το μέγα έλεος”.
“Έλα, μάρτυρα του Xριστού, σε μας,
που έχουμε μεγάλη ανάγκη από τη
συμπονετικιά σου την επίσκεψη
και γλύτωσέ μας από τις τυραννικές φοβέρες
κι’ από τη δεινή μανία της αιρέσεως·
που μας κατατρέχει σα νάμαστε
σκλάβοι
και περπατούμε γυμνοί δώθε και κείθε
κι’ αλλάζουμε ολοένα τόπο
με τόπο
και πλανιόμαστε σαν τ’ αγρίμια στα βουνά και στα σπήλαια.
Λυπήσου μας, πανεύφημε, και δώσε μας ανάπαψη,
πάψε τη ζάλη και σβήσε την
αγανάχτηση
που σηκώθηκε καταπάνω μας,
παρακαλώντας το Θεό,
που δίνει
στον κόσμο το μέγα έλεος”.(μτφ φ.κόντογλου)
ποίημα Θεοφάνους Γραπτού του οσίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου