πένθος χαρωπόν= η βαθιά συναίσθηση και το υπέροχο βίωμα της μακαρίας χαρμολύπης , πού υπάρχει και εγκρύπτεται στην ορθόδοξη πνευματικότητα. Αφορμή ένας στίχος του Ν. Καρούζου, από το ποίημα "απολέλυσαι της ασθενείας σου". Όλοι οι ποιητές , είτε το γνωρίζουν , είτε το αρνούνται,είτε το αγνοούν είναι λίγο πολύ χαρμολυπικοί.Η μακαρία χαρμολύπη όμως εντοπίζεται απόλυτα μόνο στους βιωματικούς μυστικούς της ορθόδοξης πνευματικότητας.

Δευτέρα

ρωμανός μελωδός-την ώραν ψυχή...


Τήν ὥρα, ψυχή, τοῦ τέλους ἐννοήσασα
καί τήν ἐκκοπήν τῆς συκῆς δειλιάσασα, 
τό δοθέν σοι τάλαντον φιλοπόνως ἔργασαι, ταλαίπωρε,
γρηγοροῦσα καί κράζουσα· 
Μή μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ.


Και αφού ψυχή μου λογισθείς
την 'Ωρα και το Τέλος
και της συκιάς της άκαρπης
το κόψιμο δειλιάσεις.
Με πόνο και με κάματο
το τάλαντο εργάσου.
Ταλαίπωρη...!
Ξύπνησε από τον θάνατο και κράξε :
Μή μείνω έξω της χαράς,
του γάμου του Χριστού μου!


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)