πένθος χαρωπόν= η βαθιά συναίσθηση και το υπέροχο βίωμα της μακαρίας χαρμολύπης , πού υπάρχει και εγκρύπτεται στην ορθόδοξη πνευματικότητα. Αφορμή ένας στίχος του Ν. Καρούζου, από το ποίημα "απολέλυσαι της ασθενείας σου". Όλοι οι ποιητές , είτε το γνωρίζουν , είτε το αρνούνται,είτε το αγνοούν είναι λίγο πολύ χαρμολυπικοί.Η μακαρία χαρμολύπη όμως εντοπίζεται απόλυτα μόνο στους βιωματικούς μυστικούς της ορθόδοξης πνευματικότητας.

Σάββατο

...σας αγαπώ, γιατί όσο κι αν αγιάσατε, μένετε πάντα ανθρώπινα πλασμένες...



«Απάνου στο Σταυρό καθώς αργόσβηνε

την πανάγια θρηνήσατε ομορφιά Του,

στα μαύρα η πλάση, η φύση, ο ήλιος ντύνονταν

στα μαύρα και οι καρδιές σας εδώ κάτου.

Την πέτρα όταν του τάφου Του συντρίβοντας,

ξαναφώτισε ο Κύριος τη χτίση,

είσαστε εσείς τα πιο ακριβά Του χτίσματα

που στάθηκε να πρωτοχαιρετήσει.

Θυγατέρες της Σιών, μοίρες ισάγγελες

τη δόξα του Κυρίου στεφανωμένες,

σας αγαπώ, γιατί όσο κι αν αγιάσατε,

μένετε πάντα ανθρώπινα πλασμένες...»

(«Οι θυγατέρες της Σιών»)
 
ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ



Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)