πένθος χαρωπόν= η βαθιά συναίσθηση και το υπέροχο βίωμα της μακαρίας χαρμολύπης , πού υπάρχει και εγκρύπτεται στην ορθόδοξη πνευματικότητα. Αφορμή ένας στίχος του Ν. Καρούζου, από το ποίημα "απολέλυσαι της ασθενείας σου". Όλοι οι ποιητές , είτε το γνωρίζουν , είτε το αρνούνται,είτε το αγνοούν είναι λίγο πολύ χαρμολυπικοί.Η μακαρία χαρμολύπη όμως εντοπίζεται απόλυτα μόνο στους βιωματικούς μυστικούς της ορθόδοξης πνευματικότητας.

Σάββατο

Μια μέρα, όπως καθόμουν στο τελωνείο...


Μια μέρα, όπως καθόμουν στο τελωνείο,
παρουσιάστηκε Εκείνος. 

Είχε ένα πρόσωπο τόσο άδολο
μια φωνή αποφασισμένη να φτάσει στα άκρα. 

"Άφησέ τα όλα κι ακολούθησέ με", είπε
κι εγώ σηκώθηκα και περπάταγα πίσω Του 
κι ευχόμουνα να με πηγαίνει.

"Επιτέλους, κάποιος που πάνω Του 

θρυμματίζεται η γνωστή εικόνα της ζωής"
σκεφτόμουν χαρούμενος
και χωρίς δεύτερη συζήτηση 
εγκατέλειψα τη δουλειά του τελώνη. 

Εξάλλου, μόνο ένα χέρι 
χρειαζότανε να με τραβήξει 
κι όλα θα τα παράταγα...



 (Ελεωνόρα Σταθοπούλου, «Ευαγγελιστής Ματθαίος»).

Δεν υπάρχουν σχόλια: