πένθος χαρωπόν= η βαθιά συναίσθηση και το υπέροχο βίωμα της μακαρίας χαρμολύπης , πού υπάρχει και εγκρύπτεται στην ορθόδοξη πνευματικότητα. Αφορμή ένας στίχος του Ν. Καρούζου, από το ποίημα "απολέλυσαι της ασθενείας σου". Όλοι οι ποιητές , είτε το γνωρίζουν , είτε το αρνούνται,είτε το αγνοούν είναι λίγο πολύ χαρμολυπικοί.Η μακαρία χαρμολύπη όμως εντοπίζεται απόλυτα μόνο στους βιωματικούς μυστικούς της ορθόδοξης πνευματικότητας.

Κυριακή

μίλτος σαχτούρης - ''Η Αποκριά''

 Μακριά σ' έν' άλλο κόσμο γίνηκε 

αυτή η αποκριά.


Το γαιδουράκι γύριζε

μες στους έρημους δρόμους

όπου δεν ανάπνεε κανείς.


Πεθαμένα παιδιά

ανέβαιναν ολοένα στον ουρανό

κατέβαιναν μια στιγμή

να πάρουν τους αετούς τους

που τους είχαν ξεχάσει.


Έπεφτε χιόνι

γυάλινος χαρτοπόλεμος

μάτωνε τις καρδιές.


Μια γυναίκα γονατισμένη

ανάστρεφε τα μάτια της σα νεκρή.


Μόνο περνούσαν φάλαγγες 

στρατιώτες εν δυο

εν δυο με παγωμένα δόντια.


Το βράδυ βγήκε το φεγγάρι

αποκριάτικο

γεμάτο μίσος

το δέσαν και το πέταξαν στη θάλασσα

μαχαιρωμένο.


Μακριά σ' έν' άλλο κόσμο γίνηκε 

αυτή η αποκριά.


1952

Τετάρτη

 "Έτη μετά Χριστόν πικρά

Παρά λίγη καρδιά θάταν ο κόσμος άλλος

Θάτανε άλλη του κόσμου η εκκλησιά

Όμως να ― ο καλός Σαμαρείτης κλαίει λησμονημένος και στα

πόδια του πάλι δένει ρίζα παμπάλαιη δρακοντιά"


Οδυσσέας Ελύτης