πένθος χαρωπόν= η βαθιά συναίσθηση και το υπέροχο βίωμα της μακαρίας χαρμολύπης , πού υπάρχει και εγκρύπτεται στην ορθόδοξη πνευματικότητα. Αφορμή ένας στίχος του Ν. Καρούζου, από το ποίημα "απολέλυσαι της ασθενείας σου". Όλοι οι ποιητές , είτε το γνωρίζουν , είτε το αρνούνται,είτε το αγνοούν είναι λίγο πολύ χαρμολυπικοί.Η μακαρία χαρμολύπη όμως εντοπίζεται απόλυτα μόνο στους βιωματικούς μυστικούς της ορθόδοξης πνευματικότητας.

Τρίτη

Θεοτοκάριον 1 : Τά χείλη σου ἔγιναν κλωστοῦλα κόκκινη...


Παναγιά Γλυκοφιλούσα,17ος αιω., Βυζ . Μουσείο
"Σοῦ τά χείλη πέφυκεν σπαρτίον κόκκινον
καί τί ὡραία ἡ λαλιά σου!
δι'ὧν κατεφίλησας Θεόν,
Παναγία, ὡς βρέφος ἐπωλένιον"

...
Τά χείλη σου ἔγιναν κλωστοῦλα κόκκινη,
καί τί ὡραία ἡ λαλιά σου!
σάν φίλησες πολλές φορές τόν Πλάστη,
Παναγία μου,
σάν βρέφος στήν ποδιά σου!
Από το Θεοτοκάριον, ποίημα Ιωάννου Ευχαϊτών(ΙΑ΄αιών)
 
μετάφραση Μοναχού Εσφιγμενίτου

Δεν υπάρχουν σχόλια: